Cakesmash Sep

- say cheese -

Sep zijn geboortekaartje was lekker stoer met zwart, marmer en koper kleuren. Deze mochten dus in het decor terug komen en verder mocht ik ermee doen wat ik wou. Altijd leuk natuurlijk. Zwart komt snel zwaar over zeker in combi met kindjes maar ik vind het wel wat hebben. Ze brachten zelf nog een heel mooi Nijntje mee dus dat vulde perfect aan.

Sep had zijn entertainment team al meteen op gang gezet. Met zijn leukste speeltjes stelden ze hem op zijn gemak zodat hij daarna lekker op verkenning ging. Het leek erop dat Sep het decor graag inrichtte volgens eigen smaak. En over smaak gesproken, de (plastic) plantjes werden aan een grondige smaaktest onderworpen maar bleken deze toch niet te doorstaan. Hopelijk scoort de taart beter...

Ik probeer de taart altijd een leuk kleurtje te geven zowel binnen- als buitenkant en dan zijn het soms dilemma's: welke kleur. Wit leek me te weinig afsteken op de ondervloer dus heb ik maar voor lichtbruin gekozen. Achteraf gezien nog een geluk. Sep vond na wat peuteren in de taart dat het wel genoeg was. De taart was niet zijn ding precies. Gelukkig had mama een lekker potje fruitpap mee. In de hoop zijn aandacht op iets anders te vestigen zetten we het potje vlak achter de taart. Met een lepel ging hij gretig in het potje ploeteren en ervaarde hij zijn eerste stapjes in 'ikke zelf doen' 😀 . Gezien de kleur matchte leek het dan toch een beetje of hij was met de taart bezig.

Veel fruitpap belandde er niet in zijn mond maar gelukkig viel het niet zo op dat de taart hem nul komma niks interesseerde. Nog een plantje in de taart deponeren, zo zag deze er op z'n minst veel beter uit dacht hij vast. Na lekker smeuren was het tijd voor zijn badje.

Hij kon zo schattig lachen naar de camera, dan liet hij al zijn tandjes bloot zien en we lagen telkens in een deuk.